Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

παραδίνομαι


παραδίνομαι,
στη μονοσήμαντη τονικότητα των λέξεων
στην ταπεινότητα του απλού που γεννά τη γαλήνη
στη χλωμή αφήγηση που εξιστορεί τη γέννηση
στην ιερή αγανάκτηση που ερμηνεύει την ψυχή
στην αβεβαιότητα των στιγμών που βγάζουν γλώσσα στο χρόνο
στις ανομολόγητες του νού αποδράσεις
στην τεθλασμένη διαδρομή των νοημάτων
στην αναπάντεχη μεταμόρφωση των ονείρων σε ζωή.
***
κάποτε-κάποτε, 
φτερουγίζουν σαν τις ψυχές οι λέξεις
και σαν τα σώματά μας το θελήσουν,
σαν ο νούς το χωρέσει
πλάθεται στο ανάμεσά τους ο κόσμος ολόκληρος.