Ο Νίκος Ρωμανός θα νικήσει

‘‘ Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,

πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,

είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει,

είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.’’ 

Σε 24 μέρες απεργίας πείνας βρίσκεται ήδη ο Νίκος Ρωμανός διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα του να παίρνει εκπαιδευτικές άδειες για να παρακολουθεί τα μαθήματα στη σχολή που πέρασε μετά από πανελλαδικές εξετάσεις. 

Η εκδικητικότητα του κράτους απέναντι στο πρόσωπο του Νίκου Ρωμανού δεν είναι τυχαία. Έχει να κάνει με την ανυποχώρητη υπεράσπιση των αρχών του και των πολιτικών επιλογών του ενάντια στο σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. 

Ο Νίκος Ρωμανός δεν φοβήθηκε όταν ο Κορκονέας δολοφονούσε μπροστά στα μάτια του τον φίλο του Αλέξη Γρηγορόπουλο, δεν λύγισε όταν οι ανθρωποφύλακες τον βασάνισαν μετά την σύλληψη του στο Βελβεντό και τα κοράκια των μίντια τον διαπόμπευαν κατά την προσφιλή τους τακτική, δεν τους χαρίστηκε όταν θέλανε με περίσσια υποκρισία να τον βραβεύσουν για την εισαγωγή του στα ΤΕΙ. 

Σήμερα τον καταδικάζουν σε θάνατο -κλείνοντας τα αυτιά και τα μάτια τους- στα πλαίσια της παραδειγματικής τιμωρίας που εφαρμόζουν απέναντι σε όσους αντιστέκονται. Και στα τρία γεγονότα ο ρόλος του κράτους είναι εκείνος του διαμεσολαβητή του θανάτου! 

Η ζωή όμως θα νικήσει το θάνατο 

Ο Νίκος Ρωμανός θα νικήσει 

Αυτόνομο Στέκι

υγ. ήδη μετά και την σημερινή επιστολή του Νίκου Ρωμανού αλλά και το κίνημα συμπαράστασης που φουντώνει καθημερινά, φάνηκαν τα πρώτα σημάδια άτακτης υποχώρησης της κυβέρνησης. Ο μέχρι χθές "αναρμόδιος" υπουργός δικαιοσύνης δήλωσε σήμερα πως θα αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία για την επίλυση του ...θέματος.

*Όχι με λόγια, μ’ έργα τ’ Άδικο πολέμα!

Κι όχι μονάχος! Με τα πλήθη συνταιριάσου!

Τ’ άδικο μ’ αίμα θρέφεται! Πνίξε το με αίμα.

Κι άμα θα σπάσουν οι αλυσίδες τ’ αδερφού,

η λεφτεριά η δικιά του θα ναι λεφτεριά σου,

κι ανάγκη πια δε θα χεις κανενός Θεού.

Κώστας Βάρναλης 

* το θυμήθηκα διαβάζοντας ένα κείμενο του Άρη Χατζηστεφάνου