Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

τα δικά μας ναυάγια

κάπως έτσι έγινε και ξανάδα στο ναυαγισμένο μας εαυτούλη το τέρας το άϋπνο να γυροφέρνει στα ξερονήσια των καιρών. σάββατο μεσημέρι στο σύνταγμα όπου μετά από σχετικό κάλεσμα φορέων και επιτροπών συμπαράστασης στους πρόσφυγες, ουκ ολίγων σε αριθμό, βρέθηκαν όλοι κι' όλοι πεντακόσιοι, ευήκοα ώτα διαθέτοντες και μιαν ελάχιστη, έστω και κομματικής έμπνευσης ευαισθησία. θάχει κάτι γι' αυτούς να αφηγηθεί η ιστορία. μα πιο πολλά θάχει για τους "άλλους".


οι "άλλοι" που ήταν; προφανώς η ευαισθησία ξέχασε να τους καλέσει. το αντιφασιστικό-ρατσιστικό μένος τους ξεθύμανε αμέσως μετά την τελευταία του βαθειά εισπνοή σε μια "καθιερωμένη" ανά σάββατο (πλην αυτού του Σαββάτου) αντι-φα-ρα συγκέντρωση-πορεία.

-που είναι οι άλλοι; αναρωτιόντουσαν πολλοί..., η πιο συνηθισμένη ερώτηση που σαν κληθείς να απαντήσεις στίβεις το μυαλό, απλώνεις την ψυχή στη βροχή, δίνοντας μια σπιθαμή  της στην ελπίδα.  

γνώστης των κομματικών και κινηματικών ιδιαιτεροτήτων της εποχής η Μαριάννα αποκρίθηκε στην ομήγυρη πως "οι άλλοι" δεν έρχονται όταν ...καλεί και ο ΣΥΡΙΖΑ ή η οποιαδήποτε συλλογικότητα στην οποία έχει επιρροή.

*****

Λογικόν ! όταν καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΕΕΡΦΑ, ΣΕΚ, ΜΛΚΚΕΛΜ και όλο του χώρου το συνάφι-εκτός δυό παραφυάδων του και προς τιμή τους) αυτοί οι "άλλοι" λοιπόν, οι πούροι επαναστάτες, οι καθαρόαιμοι αντιφασίστες και συνεπείς αντιρατσιστές, δεν αναλώνουν το χρόνο τους σε κάτι τέτοια "πανηγύρια" όπου υπάρχει η ελάχιστη πιθανότητα να κυκλοφορεί ο συριζοϊός.

τώρα που βρίσκουμε το θράσσος ν' αναρωτιώμαστε κάθε φορά που είναι ο κόσμος, που είναι ο λαός, γιατί δεν κατεβαίνει στους δρόμους, είναι ένα θέμα που άπτεται της ευαισθησίας που δεν διαθέτουμε. 

καθότι είναι γνωστό ότι η ευαισθησία δεν πρέπει να μας κυριεύει ούτε κατ' ελάχιστον, "δεν είναι οδηγός επαναστατικής πράξης" το δίδαξε τόσες δεκαετίες η ορθοδοξία του Kουτσούμπα και της Αλέκας και το δόγμα δεν πρέπει να παραβιάζεται.

(δεν ζητάμε τα "ρέστα" από τους "συντρόφους" τους εκ περισσού. αυτοί περιμένουν την επανάσταση που θα μας απαλλάξει από όλες τις δυστυχίες του καπιταλισμού. ας περιμένετε κι' εσείς μαζί μας, λένε).

Αν δεν σηκωθούμε, ένα φαρμακονήσι θάναι ο τόπος μας.

αλήθεια ποιός πραγματικά ναυάγησε στο φαρμακονήσι; οι δώδεκα αθώες όσο και ονειροπόλες ψυχές γνώριζαν καλύτερα από εμάς πως κάθε τους ταξίδι σε μια γη επαγγελίας είναι ένα πέταγμα στον ουρανό, είναι ένας ύμνος στην ανθρώπινη ύπαρξη. και με αυτό τον ύμνο τους αποχαιρέτισαν οι δικοί τους. όμως με ποιόν ύμνο, ποιό τραγούδι, με ποιό θρήνο να περιγράψει κανείς τα δικά μας ναυάγια, τον απόλυτο ευτελισμό μας, την συνειδητά ασυνείδητη συστράτευσή μας με τους σφαγείς της ανθρωπότητας;

στο Άνθος του Κακού περιγράφεται ίσως καλύτερα από οπουδήποτε αλλού αυτό που συνέβη στο Φαρμακονήσι, η ζοφερή πραγματικότητα των ημερών, του καιρού μας. γιατί το Φαρμακονήσι δεν ξεφύτρωσε από το πουθενά. το κάθε φαρμακονήσι, ύφαλος της συλλογικής μας οντότητας, είναι μια ύβρις στην ιστορία, ένα μαστίγωμα που όμως καταχωνιάζεται μαζί με την κάθε τραγωδία, την κάθε απώλεια στην άβυσσο της ψυχής μας.

λίγες οι μέρες που πέρασαν, πόσοι και για πόσο ακόμη θα θυμούνται το τελευταίο φαμακονήσι, το τελευταίο μας ναυάγιο; σαν να δικαιώνεται ο εφιάλτης της δημοκρατίας για το γνωστό του απόγθεγμα. 

δεν θέλω σε καμμιά περίπτωση να αποφορτίσω το κλίμα από το έγκλημα στο Φαρμακονήσι. θέλω η φωτογραφίες των μανάδων και των πατεράδων των παιδιών που χάθηκαν να χαραχθούν βαθειά μέσα μας. να πικρίζει η γλώσσα στη θύμηση των ναυαγίων μας, έτσι που κάθε απώλεια να γίνεται κάλεσμα για το πέταγμα σε στιγμές και τόπους βαθειά ονειρικούς.

υγ1. χθές εξαγγέλθηκε και σήμερα Πέμπτη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πραγματοποιεί συγκέντρωση για το Φαρμακονήσι. θλίψη, μόνο αυτό. μα είναι ευτυχές το γεγονός ότι αυτή τη φορά "πρόκαναν".

υγ2. ασχολήθηκε κανείς με το τέρας, οδηγό περιπολικού με αριθμό ΕΑ22185, που τρέχοντας με προκλητικά μεγάλη ταχύτητα και ελιγμούς που προκαλούσαν τρόμο, πίσω από την πορεία του σαββάτου, παρέσυρε στο ύψος των Προπυλαίων μοτοσυκλετίστρια που μαζί με πολλούς άλλους εποχούμενους ακολουθούσαμε την πορεία ;

1 σχόλιο:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.